Arayanı damadı zannetti 400 Bin lira dolandırıldı! Damadının sesini klonlamışlar Sözcü Gazetesi

İstanbul Bayrampaşa’da yaşayan 81 yaşındaki Gülfer Ünal, telefonda kendisini damadı gibi tanıtan dolandırıcının kurbanı oldu. Yaşlı kadın, “Acil para lazım” yalanına inanarak evdeki 400 bin lira değerindeki ziynet eşyasını poşete koyup şüpheliye teslim etti. Dolandırıcının 12 suç kaydı bulunan S.K. (36) olduğu tespit edildi ve Pendik’te yakalanarak gözaltına alındı.

Oğlu sandığı şüpheli tarafından dolandırılan Gülfer Ünal, "Salı günü akşamüzeri oturuyorum, ezana yakın. Hemen telefon geldi, ev telefonu çaldı. Telefonda ki kişi dedi ki, 'Anne ne yapıyorsun?', Ben de ona dedim ki, 'Ezanın okunmasını bekliyorum oğlum', Telefonda ki kişi, 'Anne paran var mı?' dedi. Dedim ki, 'Var ama üzerimde değil. Bankada'. 'Ne kadar var paran' dedi. '320 bin lira' dedim. Biraz oyalandı. Ben bu sırada namazımı kıldım. Biraz zaman geçtikten sonra tekrar aradı ve dedi ki, 'Anne bana çok acil 300 bin lira lazım ama araştırıyorum. Arkadaşlardan. Eğer bulabilirsem sorun yok. Ama bulamazsam alırım' dedi. Aradan biraz zaman geçtikten sonra tekrar arayıp dedi ki, 'Anne, buldum kuyumcu bir arkadaşımdan ama benden teminat istiyor' dedi. Teminatta bilezik. Ona da 'Tamam' dedim. İnandım çünkü ben damadımla aramda ufak tefek alışverişler yapıyoruz. 'Tamam' dedim o yüzden. Telefondaki kişiyi damadım zannettim. Onun sesini, her şeyini kopyalamışlar" dedi.

Ünal, "Aradan bir süre daha geçti ve tekrar aradı. Dedi ki, 'İstiklal Caddesi 24 numara mı?', ben de, 'Evet ' dedim. İşçisini gönderecek ya bana altınları almak için. 'Tamam' dedi. Sonra ben damadıma telefon açtım ve dedim ki, 'Oğlum sen kendin neden gelmiyorsun? Ne için bana işçini gönderiyorsun?', damadım da bana 'Anne sen kapını bacanı kapat yat' dedi. Çünkü onun da haberi yok bir şeyden. Ama ben o arada dedim ki herhalde yanında birileri var. Mahcup olmasın hani o saatte öyle düşündüm. Öyle düşündüğüm için o da uyanmadı. Tekrarlasaydı belki ben uyanırdım. İşte aradan yine epey bir zaman geçti. Epey bir zaman geçtikten sonra ama bunlar çok uzun bana böyle konuşma yaptılar yani. Ondan sonra saat akşam 22.00'a geliyor. Ondan sonra hemen işçisi geldi kapıya, aşağıya. Dedi ki, 'Anne dedi otomatiğe basar mısın?'. Otomatiğe bastım. Elimde poşet. Çıktı yukarıya. Bir elinde telefon bir elinde benim poşet. Hemen böyle sol elinden aldı. Montunun cebine koydu. Burada da telefonda ki kişiye, 'Aldım abi' dedi. Poşetin içinde 10 tane bileziğim vardı. O gitti. Gittikten sonra, telefonda ki kişiyi damadım zannediyorum ya uyudum o akşam. Sabah saat 09.00'da telefonum çaldı. Ev telefonum. Dedi ki, 'Anne, uyandın mı?' dedi. Ben de ona, 'Uyumadım ki' dedim. Ne oldu acaba? Neyin nesi bu olay merak ettim. Sonra dedi ki, 'Anne, bilezikleri kasaya koyduk. Ben işimi halledeyim, öğleden sonra getireceğim' dedi. Ben de inandım, getirecek. Aradan 1 saat geçti. Artık günlerden Çarşamba bir daha arayarak dedi ki, 'Anne, ben bankaya gidiyorum. Bankada ki kasaya koyacağım parayı' dedi" diye konuştu.

Gülfer Ünal, "Ben de öyle deyince, bu sefer dedim ki kendi kendime 'Niçin dedim bankadaki kasada bekleyecek benim param' dedim. Üst katta da kardeşimin hanımı oturuyor. Yabancı değiliz biz bu binada. Ondan sonra bu sefer aşağı yanıma indi gelin. Dedim ki, 'Ben de seni arayacaktım durum böyle böyle' haberleri yok bu işten. Geline, 'Ne için benim damadım paramı bankadaki kasaya koyuyor. Kasada durana kadar ben nasıl sakladıysam öyle saklayacağım'. Gelin de kızına telefon ediyor. Kızı da kendi kocasını arıyor diyor ki, 'Sen halamın bileziklerini almışsın. Halam bilezikleri istiyor'. Bu konuşmadan sonra damadım hızlı hızlı eve geldiler. Burada bir olay koptu. Ondan sonra damadım olmadığı ortaya çıktı. Aşağı indiler. Aşağı inip kameralara baktılar. Polis ve sivil polisler geldi. O gün o şekilde geçti. Perşembe günü, saat 10.00 gibi tekrar beni aradı damadım olduğunu iddia eden kişi 'Anne' diye. 'Ben de ona damadımın ismini kullanarak, sen bu musun? Dedim o da bana 'Benim anne, benim' dedi. Ben ona 'Ev telefonundan pek anlayamadım sen beni cep telefonumdan ara' dedim ve ondan sonra telefon kapandı bir daha da aranmadım. Hepsi bu kadar. Polisler yakalamışlar. Şubeye çağırdılar beni. Gittim ben de. Polisler, 'Tanıdın mı? Tanıdın mı?' diye gösterdiler. Hırsızların görüntüsünü gösteriyorlar. 4-5 kişilerdi sırayla. Bana gösteriyorlar 'Tanıyabilecek misin?' diye. Tanıdım bende. O an dedim ki, '2 numaralı' ve polisler de bana, 'Tamam' dediler. Şu anda bilmiyorum. Avukat demiş ki, 'Eğer mahkemeyi geriye alırsam, davacı olmazsam 400 bin lirayı bana geri vereceklermiş. Şu anda yeter ki benim param gelsin, benim lazım değil ki. Ben zaten koşuşturamıyorum. Yalnız gidemiyorum annem. Onun için bu şekilde oldu" dedi.