Bıçak tabağın hangi tarafına konur?

Hala bir yerde karşılaştığımızda soruyorlar:

“Ekrana ne zaman döneceksiniz?”

Dönmeyeceğimi söyleyince yüzler buruşuyor. Hayır, bensiz yapamayacakları için değil. Sözlerimi muhtemelen korkup görevden, sorumluluktan kaçmak olarak yorumladıkları için.

Oysa ailemdeki kayıplardan sonra bir de programımda asla kastetmediğim sözler yüzünden gözaltına alınmam.. Programın o gün kaldırılması vs..

2017’den bu yana uğraştığım nörolojik rahatsızlığımı tetikledi. Zaten ekrana çıkacak halim kalmadı.

İsmail Küçükkaya’nın TV100’e geçtiğini okuyunca işte o günleri hatırladım. Zira, kelimeler tam böyle olmayabilir ama, troll ordusunun saldırıya geçtiği gecenin sabahında şöyle demişti Küçükkaya: Maksadını aşan sözlerle kırmızı çizgilerimiz aşıldı..

Birkaç gün sonra aradım. Programı seyredip seyretmediğini sordum.

Kelimesi kelimesine şöyle dedi:

“Ben seyredemedim ablacığım, arkadaşlarım söyledi..”

Ne kadarını dinledi, ciddiye aldı bilmiyorum. Ama ben anlatmayı denedim.

O konuşma iki cümleden daha uzun son konuşmamız oldu.

Bugün, yandaşlar dahil hemen her gazetede transfer haberini okuyunca, anılar depreşti!

Medyanın, bu iktidarın algı operasyonlarında oynadığı rolü.. Toplumun dönüştürülmesindeki katkısını düşündüm..

Önce gizli saklı.. Derken açıktan.. Ve bugün Özgür Özel’in tespitiyle arsızca yapılanları… Her şeyin din (daha doğrusu siyasal islam) ölçülerine vurulduğu bugünlere nasıl geldiğimizi hatırladım.

Ekranlarda, yazılarımda, her daim soldan ve haktan yana olunca aslında çok bile dayanmışım bu meslekte. Aşağıdaki, 2019 yılında BirGün’de yazdığım yazı, bu konuda küçük de olsa bir fikir verecektir.

*. *. *

Geçenlerde bir toplantıya davetliydim. CHP’li siyasetçilerin, yanı sıra CHP’de çalışan ya da kendisini ‘solda’ tanımlayan aktivistlerin olduğu bir grupla buluştum.
Konuştuk, dertleştik.
Hiç bilmiyordum, orada öğrendim.
AKP döneminde İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nin lokallerinde bıçaklar tabağın soluna konurmuş. Bilgisizlikten ya da öyle denk geldiği için değil. ‘Talimat’ gereği.
Neden peki? Duyunca inanmakta güçlük çektim, şundan: Bıçak kesici bir alet olarak ‘kötüyü’ simgeliyormuş. O nedenle KÖTÜ TARAFTA durmalıymış. Yani solda!

Sol elle yemeyi günah sayanların olduğunu biliyordum. Sola her konuda şeytani anlamlar yüklendiğini de biliyordum. Ama bıçağın sola sürgün edildiğini ilk kez duydum.
Küçük çocukları, hayatlarında tek bir kitap okumamış ve hatta okuması yazması olmayan yetişkinleri düşünün... Zaten dogmalar ile karışmış akıllarının bir de bu kadar ayrıntıda saplantılarla dizayn edildiğini hayal edin.
Şu anda Türkiye’de bu yaşanıyor. Bu oluyor.
Bir yandan, -din eğitimi dersleri- konulan anaokullarında, din derslerinin zorunlu kılındığı ilkokullarda zihinlere korku tohumları ekiliyor. Diğer yandan NEO-ŞERİAT düzeni için inanılmaz adımlar atılıyor.
Erdoğan’ın Din Şurası’nda söylediklerinden sonra üç hafta, üç yazımda “Laikliğin mezarı kazıldı” dedim.
Siyasetçiler dışında pek çok kesim o yazılara ses verdi... Kaygıları paylaştı... Ve alarm zilleri daha yüksek çalmaya başladı.

Örneğin, Ali Sirmen Cumhuriyet Gazetesi’nde önceki gün şöyle dedi:
“Laik Cumhuriyetin tarihe karışmış olduğu gerçeği tartışma bile götürmez.”
Ali Sirmen’in bu kadar keskin bir çizgi çekmesinin nedeni, Erdoğan’ın Din Şurası’ndaki sözleri… Ve hemen ardından Resmi Gazete’de yayımlanan ‘Faizsiz Finans Kuruluşlarının Bağımsız Denetimini Yürüten Denetçiler İçin Kurallar’ kararı.
Medya Mahallesi programında ayrıntılarıyla dile getirdim. O karar, (güya) denetçilerle ilgili etik kuralları düzenlerken referansı İslam’dan, Kur’andan alıyor. Ayetlerle, hadislerle ve İSLAM HUKUKU yani ŞERİAT anlamına gelen FIKIH ile açıklıyor.

Kamu adına çalışacak denetçilerde takva sahibi iyi müslüman olma şartı getiriyor.
Dahası var. Bugün İstanbul’da bir toplantı düzenleniyor. Konusu, TIPTA FETVA!
Düzenleyen, AKP’nin ne kadar fetvacı hocası varsa daha önceki toplantılarında boy göstermiş, İSAR Vakfı.
Şimdi çıtayı biraz daha yükseltmişler. ‘Tıbbi konularda nasıl fetva verileceğine dair’ sempozyumla, bu alanı da NEO-ŞERİAT çerçevesine sokacaklar.
Atılan, atılacak her adım bu toplumu bilimden biraz daha uzaklaştıracak.
Zira baştaki örnekten de anlayacağımız... Zaten hiç saklamadıkları paradigmaları tam da “BU” demek!

Hayatını, Erdoğan’ın Din Şurası’nda buyurduğu gibi, dinin hükümlerine göre düzenleyip yaşayanlar için akılla inancın ortaklığı söz konusu olamaz. Evet, aklı inkâr etmezler. Evet, aklın-bilimin sunduğu her yeniliğe balıklama atlarlar. Yeter ki akıl-bilim, inancın önüne geçmesin. Yeter ki ‘kesinleşmiş kabul’ anlamına gelen inanç, aklın sorularıyla kurcalanmasın. Gayba, yani bilinmeyene iman edenlerin yüreğine bilimin kuşku tohumları ekilmesin.
Türkiye, işte böyle düşünenlerin... Daha doğrusu ‘böyle düşünülmesini isteyenlerin’ yönetiminde. Köşe bucak dizayn ediliyor.
Milyonlar, devlet kapılarının açıldığı Menzil tarikatına... Adalet Bakanı Abdülhamit Gül’ün -şimdi değilmiş de 2015 yılındaymış!- şeyhinin elini öptüğü Haznevi tarikatına emanet!
O milyonlara “SOL ŞEYTANDIR. SOL BİLİMİ TEMSİL EDER. BİLİM DE İMANI ZEDELER” diye öğretecekler.
Hatırlayan, Erdoğan’ın en yakın danışmanlarından, kampanyasını teslim ettiği Erol Olçok 15 Temmuz’da öldürülmüştü. Cenaze töreninde, müftü -hem de Erdoğan’ın yanı başında- “Rabbim bizi çok okumuşlardan korusun” demişti.
Kast ettikleri işte bu!

Okumuşluğun, yani aklın-bilimin inanca üstün gelmesi.
Sahi, akıl demişken!
Bunca vahim gelişme karşısında muhalefetteki akıl tutulmasına ne diyorsunuz?

*. *. *

2019 tarihli o yazıdaki yazıdaki soruya yanıt alamadım elbette. Zaten beklemiyordum da!

“BIÇAK KÖTÜYÜ SİMGELEDİĞİ İÇİN SOLA KONUYORSA” bugünleri tahmin etmek kehanet miydi? Bir avuç insan olan biteni göstermeye çalışırken Kılıçdaroğlu’nun CHP’sinin tavrı zaten gidişatı apaçık göstermiyor muydu?

Bu köşenin amacı günün notlarını temize çekmek.

Ama artık öyle bir sınıra geldik ki her gün aynı şeyleri yazıyormuş gibi hissediyorum. Ve ne yazacağımı bilemiyorum.

Ankara Büyükşehir belediyesi operasyonu mesela.. Melih Gökçek’in dinozorları değil de konserler kamu zararı yaratmış gibi bir gerekçeyle.. Hem de Melih Gökçek tarafından, düğmeye basılmadan 7 saat önce sosyal medyada duyurulan arsızlığa ne denebilir ki!

Üzerine bir cümle daha nasıl yazılabilir ki!!

İçimi ferahlatan tek şey zulmün son perdesinde olmamız.

Kabe manzaralı otel süitlerinde kuş sütü dahil kahvaltı edenler akıllarına getirmek istemez ama sadece biz değil, onlar da ölümlü!