Kızartan bile var! Ülkelere göre pilav pişirmek bakın ne kadar değişkenlik gösteriyor!

Tek bir pirinç tanesi, farklı ülkelerde bambaşka tariflere dönüşüyor. Asya’da bambu kaplarda buharda pişerken, Orta Doğu’da baharatlarla harmanlanıp etle buluşuyor. Her ülkenin “pilav” anlayışı değişse de ortak bir şey var: Her biri sofraya kendi ruhunu koyuyor...

TÜRKİYE’DE: TEREYAĞININ VE SABRIN HÜKÜM SÜRDÜĞÜ YER

Türk mutfağında pilav, adeta sabırla yapılan bir sanat eseridir. Pirinçler nişastasından arındırılacak şekilde yıkanır, tereyağıyla kavrulur, suyu ölçülü şekilde eklenir. Her evin “en iyi pilav tarifi” farklı olsa da amaç aynıdır: tane tane dökülen, hafif parlayan bir pilav yapmak. Yanında nohut, üstünde kavurma ya da sade haliyle sofranın başrolündedir.

JAPONYA’DA: MİNİMALİZMİN TABAĞA YANSIMASI

Japonlar için pilav (gohan), sadece bir yemek değil, günlük hayatın temel taşıdır. Genellikle kısa taneli pirinç kullanılır ve haşlanarak değil, buharda pişirilir. Yapışkan dokusu sayesinde çubukla yenmeye uygundur. Japon sofralarında pilav, sade haliyle bile derin bir saygıyla sunulur; üzerine sadece susam, yosun veya yumurta eklenir.

HİNDİSTAN’DA: BAHARATIN DANSI

Hindistan’da pilav, rengarenk bir aromalar şölenidir. Özellikle “biryani” adıyla bilinen pilav, safran, kimyon, tarçın, karanfil ve kişniş gibi baharatlarla hazırlanır. Tavuk, kuzu ya da sebzelerle birlikte pişirilir ve her ısırıkta farklı bir tat bırakır. Hindistan’da pilav pişirmek, sadece doyurmak değil; misafire kültürünü sunmaktır.

ÇİN’DE: KIZARMIŞ PİLAV BİR GELENEK

Çin mutfağında pilav genellikle haşlanır ama en meşhur hali “fried rice” yani kızarmış pilavdır. Artan pirinçler, yumurta, sebze ve soslarla tavada kızartılarak yeni bir yemeğe dönüştürülür. Bu gelenek hem israfı önler hem de Çin mutfağının pratikliğini yansıtır. Kızarmış pilav, sokak yemeklerinden lüks restoranlara kadar her yerde karşınıza çıkar.

ORTA DOĞU’DA: ETİN VE BAHARATIN KALBİNDE

Orta Doğu mutfağında pilav, et yemeklerinin ayrılmaz bir parçasıdır. Lübnan’da badem ve tarçınla zenginleştirilirken, İran’da “tahdig” adı verilen altı kızarmış pirinç tabakasıyla tanınır. Bu çıtır tabaka, sofranın en değerli parçası kabul edilir. Her lokması, gelenekle yoğrulmuş bir lezzettir.