Sağlık emekçileri Zeynep Kamil hastanesinin önünde: TİS talepleri sıralandı göz yumulan şiddete tepki gösterildi

Sağlık ve Sosyal Hizmet Emekçileri Sendikası (SES) 14 Mart’ta İstanbul Zeynep Kamil Kadın ve Çocuk Hastalıkları Eğitim Araştırma Hastanesi’nde iş bırakma eylemi yapan iş yeri temsilcisi üyesinin saldırıya uğramasının ardından dün hastane önünde toplanarak basın açıklaması yaptı.

TİS sürecinde emekçilerin taleplerine ve hastane idaresinin SES üyesine karşı şiddete karşı gerekli adımları atmamasına tepki gösterilen eylem kapsamında yapılan basın açıklamasında şu ifadeler kullanıldı:

“Değerli arkadaşlar, kıymetli basın emekçileri,

Önümüzdeki hafta 8. kez Toplu İş Sözleşmesi görüşmeleri başlayacak. Ama biz daha ilk günden biliyoruz: Ne iktidarın ne de sarı sendika Memur-Sen’in bu masada emekçilere verecek bir şeyi yok!

Geçmiş 7 dönemde, bu masada ne aldık? Alım gücümüz her yıl biraz daha düştü. Servis hakkımız, giyim yardımlarımız, lojmanlarımız tek tek elimizden alındı. Memur-Sen, kimi zaman iktidarın teklifinden bile daha düşük önerilerle masaya oturdu.

Ve bu tiyatronun finalini de iktidar garantiye almış durumda: Hakem Kurulu’nun çoğu üyesi cumhurbaşkanlığı tarafından atanıyor. Üstelik eşitlik durumunda başkan da cumhurbaşkanı tarafından seçiliyor. Yani bu düzende emekçinin kaybetmesi için her şey düşünülmüş!

Masadaki sendika heyetinin 15 üyesinden 13’ü Memur-Sen’li… Ama bunların 14’ünün TİS’te hiçbir yetkisi yok. Yetkili olan tek kişi, sadece formalite icabı orada.

Bugün kamu emekçilerinin dörtte biri bile Memur-Sen’e üye değilken, geriye kalan %75’i yok sayan bu sistem bize “temsil” değil, aşağılamayı reva görüyor. Üstelik grev hakkı olmadan yapılan bir sözleşmenin adı TİS değildir, dayatmadır!

Biz bu mizansene razı gelmiyoruz! Yasal yollar kapatıldığında, fiili meşru mücadele tek yoldur! Çünkü biz biliyoruz:

Bugün geldiğimiz noktada sağlık sistemi halka yenidoğan çeteleri, aylarca gelmeyen sıralar, kışkırtılmış politikalardan başka bir şey sunmazken emekçilere de angarya çalışma, liyakatsiz yöneticiler, ekonomik şiddet, psikolojik şiddet hatta fiziksel şiddetten başka bir şey sunmuyor.

Öyle ki "Başka bir sağlık sistemi mümkün" sloganıyla "Kutlanacak bir tıp bayramını kazanana dek mücadeleye devam" şiarıyla 14 Martta İş Bırakma Eylemimizde bu hastanede işyeri temsilcimiz idare tarafından sırtı sıvazlanan birim sorumlusu tarafından saldırıya uğradı. Şahitler eşliğinde de olayın kavga değil saldırı olduğu açıkken ve herkesçe biliniyorken idare açıkça saldırganı korudu hatta ödüllendirdi. Bilfiil başhemşirelik tarafından nöbetten muaf tutulan saldırgana özel çalışma şekli uyduruldu. Özellikle Sağlıkta Şiddetten bu denli muzdarip olduğumuz bir dönemde şiddet idarenin sırtını sıvazladığı kişiden gelince idare iş barışının bozulmasını da göz ardı etti ve saldırganı hastaneden yollama tedbirini kullanmadı. Bu da yetmezmiş gibi saldırganın açıkça işlediği "tehdit-hakaret", "sendikal faaliyeti engelleme", "meslektaşına fiziksel saldırı" suçlarının her biri kendi başına kınama cezasından daha ağır cezalar gerektirirken idare 3 suçun toplamına sadece kınamayı uygun gördü. Tehditi, küfürü, fiziksel şiddeti, sendikal faaliyete saldırıyı açıkça sahiplenen idarecilerin sağlık hizmeti veren bir kurumun başında kalmaya devam etmesindeki çelişkiyi kamuoyu vicdanına bırakıyoruz.

Saldırganı kınamayla ödüllendirmekle yetinmeyen idare işyeri temsilcisi arkadaşımıza ise uyarma cezası teklif etti. Hangi fiilden öte bu teklifi ettiğini dahi açıklayamayan idarenin saldırganı ödüllendirip mağduru cezalandırmadaki motivasyonunu biliyoruz. Kraldan çok kralcılığı misyon edinen idareciler iktidarın sendikal faaliyet üzerindeki baskısını da hastanelere taşıyor. Oysa bizi bugüne değin ne baskılar, ne sürgünler yıldırdı. Biz motivasyonumuzu süslü makam odalarından değil haklı olmaktan alıyoruz. Bizim haklılığımızı herkes biliyor. Biz bu haklılıkla TİS taleplerimizi bir kere daha haykırıyoruz.

▪️Yoksulluk en büyük halk sağlığı sorunudur. Açlık sınırının dahi altında kalan emekli aylıkları, açlık sınırıyla yarışan ve ülkenin yarısının mahkum edildiği asgari ücret güncellensin. Tüm yurttaşlara insanca yaşamaya yetecek ücret sağlansın. ▪️ Çocuklar derslere aç girmesin, her gün bir öğün ücretsiz yemek devlet tarafından karşılansın. ▪️İşyerlerinde mobbing izleme komisyonları kurulsun. ▪️ Sağlık hizmetleri kelimenin tam anlamıyla ücretsiz, nitelikli, ulaşılabilir ve herkesin kendi anadilinde sağlansın. ▪️ Gece çalışma ile gündüz çalışma denk sayılmasın. Nöbet ücretleri ve nöbete karşılık verilen mesai izinleri iki katına çıkarılsın. ▪️ İşyerlerinde her yaşı kapsayan 7/24 hizmet veren kreşler açılsın. ▪️ Haftalık çalışma saatleri 35 saate düşürülsün. ▪️ Sağlık hizmetleri ağır ve tehlikeli işler kapsamındadır. Geçmiş yılları da kapsayacak şekilde 5 yıla 1 yıl yıpranma payı verilsin. ▪️ Döner sermaye, teşvik gibi garabetler ortadan kalksın. Yoksulluk sınırı üstünde tek kalem maaş verilsin. ▪️ Kadınlara 8 Mart ve 25 Kasımda izin verilsin. Ayrıca her ay bir gün regl izni kapsamında izinli sayılsın. ▪️ Demokratikleşme iş yerlerinden başlar. İdareciler yukarıdan atanmak yerine işyerlerindeki emekçiler tarafından seçilsin. ▪️ Sendikal faaliyetin ve Örgütlenmenin önündeki engeller kaldırılsın, gerçek bir toplu sözleşme için grev hakkımız tanınsın.

GENEL GREV, GENEL DİRENİŞ”