80 90 lı yıllarda doğanlar hemen sol işaret parmağına baksın: Oldukça şaşırtıcı Sözcü Gazetesi

Son dönemlerde 80 ve 90'lı yıllarda doğalara ilişkin ilginç bir teori ortaya atıldı.  Ellerinde bazı işaretler olduğunu söyleyen bu yaş grubunun paylaşımları da merak uyandırmaya başladı. İnsanlar ellerine baktıklarında benzer bir çizgi gördüklerinde, bu durumun nesiller arası bir “işaret” olup olmadığını sorgulamaya başladı.

Peki bu işaretlerin bilimsel bir anlamı var mı? Aile danışmanlığı perspektifinden bakıldığında, bu tür toplu merakların ardında hem bedensel gelişim, hem kuşak deneyimleri, hem de psikolojik algı gibi birden çok unsur bulunabilir.

Sol parmakta görülen işaretlerin asıl nedeni genetik faktörler. Bu kıvrımlar ve çizgiler anne karnında gelişim sırasında oluşuyor ve genetik kodlarımız tarafından da belirleniyor.  İşaret parmağındaki benzer bir katlanma çizgisi aslında çoğu insanda bulunuyor. Ancak konu gündeme geldiğinde insanlar buna daha dikkat etmeye başlar. Bu yüzden belirli bir kuşağa özgü gibi algılansa da çoğunlukla doğal bir deri izidir.

80-90 kuşağı, çocukluğunu kalemle çok yazı yazarak, Atari kolları, Taso, Lego, Gameboy gibi elle oynanan oyuncaklarla geçirerek büyüdü. Sürekli aynı parmakları kullanan bir neslin, aynı bölgelerde mikro baskı ve sürtünme izleri geliştirmesi mümkündür. Bu da benzer bir görünüm yaratabilir.

Bir ilginç teori sosyal medyada yayılmaya başladığında, insanlar ellerine bakıp “Ben de görüyorum” diyebiliyor. Bu durum, aslında uzun süredir var olan ama fark edilmeyen bir iz için topluca farkındalık kazanma örneklerinden biri. Psikolojide buna "seçici algı" veya kolektif illüzyon da deniliyor.

Daha mistik ya da metaforik açıdan bakıldığında ise bu tür ortak "iz" yorumları kuşakların ortak deneyimlerini sembolize edebilir. 80-90’lı yıllarda doğanlar, hızlı teknolojik dönüşümler, ekonomik dalgalanmalar ve kültürel değişimler arasında büyüdü. Bu nedenle parmak izine yüklenen anlam, aslında bu neslin ortak duygularını ve hafızasını temsil eden bir hikâye de olabilir.

Bu “gizemli bir işaret” teorisi, onu bedensel gelişim, nesilsel alışkanlıklar ve toplumsal algının birleşimi olarak değerlendirmek sağlıklı bir yaklaşım olabilir. Eğer bu konu sizin için derin bir meraka veya kaygıya dönüşüyorsa, bunun aslında insanların aidiyet arayışı ve ortak hikaye üretme ihtiyacının doğal bir yansıması olduğunu bilmek rahatlatıcı olabilir.