AKP’nin Damnatio Memoriae modelini açıkladı: İmamoğlu na Antik Roma cezası

Antik Roma’da bir ceza vardı. En ölümcül olanı: Damnatio Memoriae.
İktidar insanı bedenine değil, hafızana saldırırdı.
Muhalif bir politikacı hakkında senato karar alırdı.
“Bu kişi hiç yaşamamış gibi kabul edilsin!”
Heykelleri yıkılır, mozaiklerdeki yüzü kazınır, yazıtlardaki adı silinir, sesi taşıyan tabletlere lanet dökülürdü.
Halk, adını anmaya korkardı. Çünkü onun hatırlanması bile suçtu.
Ve böylece sadece bir insan değil, bir iz, bir yankı, bir umut öldürülmek istenirdi.
Ama tarih laneti yutan değil, laneti anlatandır.
Sejanus’u unutturmak istediler, Tacitus yazdı.
Domitianus’u kazıdılar ama mermer susmadı.
Troçki'yi fotoğraflardan sildiler, kalemi sayfalarda kaldı.
Hatşepsut'un tapınaklarını yıktılar, şimdi turist kuyruğunda bekleniyor.
Geldik bugüne.
Boğaz kıyısındaki "Yeni Roma"da, senatonun yerini başsavcılık almış.
Karar yine benzer:
“Ekrem İmamoğlu hafızadan silinsin!
Metrolardan fotoğrafı kaldırılsın.
Afişlerdeki gülümsemesi yok edilsin. Otobüslerde sesi kısılsın."
Ama bu kez sorun şu.
Bu ismin heykeli yok ki kırasın.
Mozaiklere işlenmedi ki kazıyasın.
Bu ismin mabedi halkın yüreğinde.
Kazıdıkça büyüyor. Susturdukça yankılanıyor.
Çünkü bazı sesler megafonlardan kesilse bile, fısıltıya dönüşür, sonra haykırış olur.
AKP iktidarı, 2025 model bir Damnatio Memoriae uyguluyor.
Ama unutulan şu; Sansür, en iyi arşivcidir.
Yasak, bir fikrin en güçlü reklamıdır.
Unutturmaya çalıştığın ne varsa, merak edilir. Susturduğun ne varsa, dinlenir.
Bugün İmamoğlu’nu görünmez kılmak istiyorlar.
Ama her silme girişimi, o ismi daha derine kazıyor.
Tamam afişleri yırtın, adını susturun, fotoğrafları silin.
Ama dikkat edin!
Bazen unutturmak isterken, efsane yazarsınız.