Juventus fena değildi ama ciddi sorunları var

Takımın turnuvadaki en iyi isimlerinden biri kaleci Michele Di Gregorio’ydu. Ancak buna rağmen sert eleştiriler gelmeye devam ediyor.  5 gol yenilen Manchester City ve 1-0 kaybedilen Real Madrid maçlarının en iyisiydi, kalede o varken Juve rahat olabilir.

Orta sahada Thuram vazgeçilmez: Artık sadece patlayıcılığı ve koşusu yok, forvetleri besleme sanatını da geliştiriyor. Gittikçe daha komple, gittikçe takımın direği oluyor.

Son olarak Kenan Yıldız. Uzun Amerika yolculuğu ona çok iyi geldi ve nihai kalite sıçramasını yapmış gibi görünüyor. 10 numarayı hak ediyor mu? Artık bu soruya dair şüpheler çok azaldı.

Son olarak Real Madrid’e karşı ilk yarıda görülen o cesaretten başlanmalı. Ayakların titremediği, futboldan keyif alınan, yolda pişmanlık istemeyen bir ruh hali. İşte o zihinsel yaklaşımla önemli bir şey inşa edilebilir.

Özellikle Juventus’un Kulüpler Dünya Kupası performansının altını çizdiği bir şey var: Sadece bir takım var. Tudor “yedeklere” şans verdiğinde – ironik çünkü bazıları takımın en çok kazanan oyuncuları arasında – olumlu yanıt alamadı. Oyuna girenler takıma ekstra bir şey katamadı.

Kısacası, sadece bir ilk 11 var, uzun bir sezonda ve çok cephede savaşan bir takım için hayati olan geniş bir yedek kulübesi eksik. 2-3 nokta atışı transfer mi? Hayır, daha fazlası lazım.

Kesinlikle savunmaya da bir şeyler lazım. En çok zorlanan bölüm orasıydı: İlk iki maçta bile sarsıntılar başladı, sonra çöküş geldi. Evet, Bremer dönecek ama ne zaman ve nasıl? Çok fazla soru işareti. Rugani faydalı olabilir ama muhtemelen daha fazlası gerekiyor.

Dünya Kupası deneyiminin hayal kırıklıkları arasında Tudor’un bazı tercihleri de var: Real maçındaki değişiklikler, City’ye karşı ilk 11. Bu henüz onun Juve'si değil, şimdilik bu konuda karar vermek için erken.

Son olarak, soyunma odasında sıkı sıkıya düğümlenmiş ve çözülmesi gereken sorunlar var: Weah, Mbangula ve Vlahovic. Bariz şekilde projenin dışında gibiler.