Manisa da yaşayan engelli vatandaşın başı, mahallenin gençleriyle dertte: Can güvenliğim yok

Babasını kaybettikten sonra kimsesi kalmayan ve 4 yıl boyunca sokaklarda yaşadıktan sonra, devletin sahip çıktığı 35 yaşındaki engelli Gökhan Bürelli, kendisine bağlanan engelli maaşı ile Şehzadeler ilçesine bağlı Kuşlubahçe Mahallesi'nde tuttuğu bir evde yaşıyor. Evinin camına 'Bu evde mutluluk var' yazısı yazarak huzur içinde bir yaşam sürmeyi amaçlayan Bürelli'nin hayatı ise son 3 yıldır zorba gençlerle başı dertte. Camları defalarca taşlanan ve kırılan, kapısı zorlanan Bürelli, her saldırıda korkularının arttığını ancak engelli maaşıyla başka bir ev tutamayacağı için evini değiştiremediğini anlattı. Taş atan gençleri caydırmak için evinin önüne güvenlik kamerası da taktıran Bürelli, her saldırı sonrası emniyete başvuruda bulunduğunu ve 1 kişi hakkında dava açıldığını söyledi.

Hayatı zorluklarla geçen Bürelli, "4 sene dışarıda yaşadım. Daha sonra ev tuttum ve 3 senedir bu evdeyim. Sadece engelli maaşım var ve onunla geçiniyorum. Belediyemiz yemek ve erzak getiriyor. 3 sene zamanında aşağı mahallenin çocukları haftada 2-3 gün gelip evime taş atıyorlar. Cam kırılıyor, Sosyal Yardımlaşma Vakfı'ndan para yardımı alıp camı taktırdım. Kamera taktırdım ama Spil Mahallesi'nin gençleri engelli olduğum için gelip bana rahatsızlık veriyor. Kimsem yok. Karakola gidip şikayetçi oluyorum, can güvenliğim yok. En son 27 Temmuz akşamı oldu. 5-6 kişi gelip taş atıp kaçıp gittiler. Daha sonra 112 Acil Çağrı Merkezi'nden polisi aradım, geldiler ama cam kırılması veya başka bir hasar olmadığı için işlem yapılmadı. Namaz kılarken taş geliyor büyük korku yaşıyorum. Gece 04.00'te yattım. 'Acaba yine gelecekler mi, bana bir şey yapacaklar mı?' diye korkuyorum. Pencereme 'Bu evde mutluluk var' yazdırdım. Mutluyum ama huzursuzum, korku var. Acaba yine gelip bir şey yapacaklar mı diye çok korkuyorum. Engelliyim ama huzur içinde yaşamaya benim de hakkım var. Lütfen diğer insanlar gibi bu huzuru bana çok görmeyin" dedi.