Mourinho, Benfica da puan kaybetti yerden yere vuruldu! ‘Takımının ıslıklanmasını duydu’

Fenerbahçe ile yollarını ayırmasının ardından Benfica’nın başına geçen ve basın toplantılarında yaptığı konuşmalarla sarı lacivertliler hakkında negatif söylemlerde bulunan Jose Mourinho, ülkesi Portekiz’de de umduğunu bulamadı.

25 yıl sonra yeniden Benfica’nın patronu olan Mourinho, küme düşmesi beklenen takımlardan biri olan Rio Ave ile berabere kaldı ve eleştiri oklarının hedefi oldu.

Portekiz basınından Record’un konuya ilişkin haberi okuyuculara şu şekilde aktarıldı:

25 yıl sonra Jose Mourinho, yeniden Benfica’nın başına geçti. Stadyum da, oturduğu yedek kulübesi de farklıydı ama ilginçtir ki, 28 Eylül 2000’de UEFA Kupası’nda Halmstads’a karşı (2-2) aldığı beraberlik gibi, yine beraberlikle döndü.

Tribünlerde en çok konuşulan isim teknik direktördü ve şaşırtıcı olmayan bir şekilde, takım anonsunda en fazla alkışı o aldı. Isınma görevini yardımcılarına bırakan Setubal’lı hoca, düdük çaldıktan çeyrek asır sonra bile alışkanlıklarının pek değişmediğini gösterdi.

Her zaman ayakta oyunu takip eden Mourinho, hatalı bulduğu kararlar sonrası dördüncü hakeme tepkisini gösterdi. Birçok kez takımı ileriye çıkmaya yönlendirirken, köşe vuruşuna ağır adımlarla dönen Richard Ríos’a da sert çıkışlar yaptı; bu durum oyuncu değişikliği sırasında da tekrarlandı.

Sonunda, sonuçtan hayal kırıklığına uğramış halde Silaidopoulos ile tokalaştı ve tünele yöneldi, ardından sahaya geri dönerek taraftarların takıma yönelik ıslıklarını duydu.

A Bola yazarı Francisco Vaz de Miranda’nın yazısı:

Jose Mourinho’nun Luz’a dönüşü beklendiği gibi olmadı; Benfica, Sporting’in gerisine düştü ve Porto’nun da dört puan arkasında kaldı.  

Her teknik direktör için, trene yolculuk ortasında binmek kolay değildir. İster Jose Mourinho, ister Pep Guardiola, Carlo Ancelotti ya da Jürgen Klopp olsun. Mourinho da bunun farkındaydı; kariyerinin görkemine yakışır zorlukları sevdiği için bu meydan okumayı kabul etti.

Sahada değil ama dışında doğru adımla başladı; basın toplantılarında Benfica taraftarlarını kendine bağladı. Bunu yapmak zorundaydı çünkü aylar boyunca Bruno Lage hiçbir zaman tam anlamıyla tartışmasız bir figür olmamıştı. Ancak Mourinho, çok geçmeden gürültüyü dindirmek ve asıl meseleye dönmek istedi: Son döneminde “az biraz” oynamaya alışmış takımın kaybolan kimliğini geri kazanmak.

Aves deplasmanındaki maç tatmin edici değildi; ilk yarı adeta iç karartıcıydı. Mourinho devrede müdahale etti, ikinci yarıya başka bir takım çıktı. Küme düşme adaylarından biri karşısında sorun öyle ya da böyle çözüldü.

Dün Luz’da tablo tekrarlandı. Bu, Benfica’nın sahip olmadığı ama Porto ve Sporting’in sahip olduğu kimliğin eksikliğini ortaya koyuyor: Portekiz liginde maçlara ağırdan başlamak ve golün bir şekilde geleceğini düşünmek, rakiplerin özgüven kazanması için davetiye niteliğinde. Bu uyuşukluğa, kadro dengesizliği ve özellikle hücumda derinlik ile yaratıcılık eksikliğini açığa vuran sürekli adaptasyonlar da ekleniyor.

100 milyon eurodan fazla harcamanın ardından, Aursnes yine sol bekte maçı bitirdi; tıpkı Roger Schmidt’in en kötü dönemlerindeki gibi, üstelik Obrador yedekteyken! Mourinho, Sudakov’a merkez bölgeyi açmak için Ivanovic’i sahte sol kanat yaptı ve Rio Ave, düşük blok savunmaya bile gerek duymadan Benfica’nın cılız girişimlerini kolayca karşıladı.

İkinci yarıda Benfica bastırdı; Schjelderup ve Lukebakio ile daha hızlı ve tehlikeli oldu. Ancak “kanatsız futbol” modasını, hele ki kanat gibi işleyen bekler olmadan oynanmasını anlamakta hala zorlanıyorum. Tribünler coşkuya kapılmışken Sudakov’un golüyle Andre Luiz’in başka bir planı vardı. Geleceği öngörmek zor, ama geçmişi hatırlamak kolay: Eski Mourinho, takım 86. dakikada öne geçtiğinde, Rio Ave’nin gelip eşitliği sağlamasına izin vermezdi.

Kapıda bekleyen klasik, Dragao’daki FC Porto maçı. Farioli’nin Porto’su iyi durumda ve Benfica, bu maçtan yedi puan geride çıkma riskiyle karşı karşıya. Üstelik seçimlere (başkanlık) sadece bir ay kaldı…