Ömrünü engelli iki çocuğuna adadı
SonTurkHaber.com, Sabah kaynağından alınan verilere dayanarak bilgi yayımlıyor.
Trabzon'da yaşayan 37 yaşındaki Nebahat Tok hayatını engelli kızı ve oğluna adadı. Çocukları için öğretmenlik hayalinden vazgeçen Tok, onların mutluluğunun her şeyden önemli olduğunu söyledi. Şu anda 20 yaşında olan kızı İpek'in doğum sırasında boynuna kordon dolanması nedeniyle engelli kaldığını, 4 yaşındaki oğlunun doğum sırasında kalbi durduğu için serebral palsi hastası olduğunu anlatan genç anne, "Kovid döneminde hamile iken yoğun bakımda kaldım. Oğlum Ali Asaf 6 aylık dünyaya geldi. Doğum sırasında kalbi durmuş, beynine oksijen gitmediği için beyin felci geçirdi. Kızım İpek de bedensel engelli. Benim sosyal hayatım yok. Hiç önemli değil. Yeter ki çocuklarım yaşasın, gülümsesin bana anne desin bana yeter. Hayatımı onlara adadım" dedi.

FEDAKÂRLIK ABİDESİ
Trabzon'da yaşayan Nebahat Tok'un şu an 20 yaşında olan kızı İpek doğum sırasında boynuna kordon dolanıp nefessiz kaldı. Bedensel engelli olarak dünyaya gelen İpek sağ elini kullanamıyor ve yürümekte zorluk yaşıyor. Tok, 2021'de tekrar hamile kaldı. Hamileyken Kovid'e yakalanan Nebahat Tok yoğun bakım ünitesinde ağır tedavi gördü. Doktorlar 6 aylık bebeği kurtarmak için sezaryene aldı. Doğum sonrasında Ali Asaf'ın kalbi durdu ve kalp masajı yapılarak hayata döndürüldü. Beynine oksijen gitmediği için Ali Asaf felç kaldı. Genç kadın şimdi 4 yaşındaki yatağa bağlı oğlu Ali Asaf ve bedensel engelli kızı İpek ile hayat mücadelesi veriyor.

YAVRULARIM BENİM NEFESİM
SABAH'A konuşan anne Nebahat Tok, "Pandemi döneminde Ali Asaf karnımdayken ben ağır bir şekilde Kovid hastalığına yakalandım. Yoğun bakımda tedavi görürken bilincim kapandı. Doktorlar gebeliğimi sonlandırıp, 6 aylık bebeğim Ali Asaf'ı sezaryen ile aldılar. O anda oğlumun kalbi durmuş. Oğlum sonrasında serebral palsi hastası oldu. 4 yıldır evde onun yanından ayrılmıyorum. Sadece tedavisi için hastaneye getirip götürüyorum. Karnından besleyip, ilaçlarını veriyorum. Doktorlar Ali Asaf'ın yaşaması zor diyorlar. Ama ben umudumu hiç kesmedim. Benim sosyal hayatım yok.Hiç önemli değil. Yeter ki çocuklarım iyi olsun, yaşasın, gülümsesin, bana anne desin o bana yeter. Yavrularım bana güç veriyor. Çocuklarım benim nefesim. Hayatımı onlara adadım" dedi.


