Üçüncü dünya savaşının kaybedeni olacaklar: Ne kadar yalakalık yaparsa yapsınlar... Salih Tuna yazdı

Rusya-Ukrayna savaşı için Türkiye'nin öncülüğünde gerçekleşen barış hamlelerini dünya konuşurken, diğer yandan da süreci sabote etmeye yönelik bazı ülkelerin yaklaşımları da dikkat çekiyor. Sabah Gazetesi Yazarı Salih Tuna, bugün konuyla ilgili çarpıcı bir yazı kaleme aldı.

İşte Salih Tuna'nın 'Siyasi cüce' başlıklı yazısı:

Büyük şairimiz mütefekkir İsmet Özel'in bir konferansından aklımda kalan bir sözünü mealen aktararak bugünkü yazı yolculuğumuza başlayalım:

"Birinci Dünya Savaşı'ndan mağlup çıkınca patronumuz İngiltere oldu, girmediğimiz İkinci Dünya Savaşı'nın ardından patronumuz değişti ABD oldu..."
Buradaki "patronluğu" dünya sistemine cari tutarsak birçok ülkeye de kolaylıkla hasredebiliriz.

Ne ki son derece yalın olan bu hakikati mahut savaşlar hakkındaki malumatlar örtmüştür.

Malumatla hakikat örtülebilir mi?

Tarihi hakiki disiplin/yöntemden bağımsız okumak, bir nevi "bohçacı kadın malumatfuruşluğuna" mahkûm olmak demektir.

Bugün İngiltere "patron" değil bir şey değil, "esamesi" okunmuyor diyebilir miyiz?

Bu soruyu dillendirmek bile kimilerince "komplo teorisiyle" itham edilecektir.

O hâlde soralım: "Esamesi" okunmayan İngiltere nasıl oldu da 2022'de İstanbul'da yürütülen Ukrayna-Rusya barış görüşmesini sabote etti?

Müzakereyi İngiltere'nin sabote ettiğini bizzat Rusya dillendirdi. Hatta İngiltere'yi bir- iki bombayla tarihe gömebileceklerine dair raconu da aynı dönemde kesmişlerdi.

Rusya, ABD'ye rağmen İngiltere'nin söz konusu müzakereyi akamete uğratamayacağını bilmez mi?

Elbette bilir. Dahası, ABD'yi MAGA'cılar ve Anti-Trump'çılar şeklinde kendi içinde ikiye ayırır ama İngiltere ile ABD'yi birbirinden ayırmaz.

Unutmuş olamazsınız: Rusya, CIA'nın kontrolündeki bölgede Kuzey Akım Boru Hattı'na ABD'nin sabotaj düzenlediğini iddia etmişti.

Malumunuz Almanya'ya Rusya'dan doğalgaz sağlayan bu hatlara yapılan sabotaj sonucunda gaz akışı tamamen durmuş, Almanya çok daha maliyetli alternatiflere yönelmek zorunda kalmış, dolayısıyla Almanya'nın enerji konusunda bağımsız karar alma yeteneği kadük hale getirilmiş, hülasa Almanya stratejik olarak da zaafa uğratılmıştı.

Soru şudur: Günün sonunda ne oldu?

Olması gerekenin aksine, Almanya ABD'ye daha büyük dost, Rusya'ya da daha büyük düşman olmadı mı?

Ukrayna'nın Pearl Harbor ile kıyaslanan Rusya saldırısının ardından düşmanlıkta İngiltere'nin önüne geçmedi mi?

O kadar ki Rusya'yı zayıflatmak belasına, Ukrayna'nın yanı sıra ikinci tampon ülkeye dönüştü neredeyse.

Üçüncü Dünya Savaşı çıkar mı çıkmaz mı bilmem.

Benim bildiğim şudur: Birinci ve İkinci Dünya Savaşlarının kaybedeni Almanya, Üçüncü Dünya Savaşı'nın da kaybedeni olacaktır. İsrail ve ABD'ye ne kadar yalakalık yaparlarsa yapsınlar sonuç değişmeyecektir.

Zira filozofları ne kadar büyükse siyaset adamları da o kadar cüce. En son örneğini Almanya Başbakanı Friedrich Merz'de gördük...

Trump işbu "Alman Zelenski'si" ile az dalga geçmiş.