Yaka kartı nasıl taşınır? İşte beyaz yakalıların sessiz iletişim dili Sözcü Gazetesi
SonTurkHaber.com, Sozcu kaynağından alınan bilgilere dayanarak haber veriyor.
Yaka kartını klasik boyun askısıyla taşıyanlar, genelde şirket kurallarına uyum sağlayan ve kurumsal kimliğini öne çıkarmaktan çekinmeyen çalışanlar oluyor. Askının üzerinde şirket logosu varsa, bu aidiyet daha da belirginleşiyor. Kartı ön planda taşımak, bazıları için statü göstergesi bile olabiliyor. Ancak kartı enseye atan ya da ters çevirenler, aynı sistem içinde daha mesafeli bir duruş sergileyebiliyor.
Cepten Çıkarıp Gösterenler: “Kuralları biliyorum ama vitrine çıkmam”Yaka kartını sürekli görünür taşımak yerine cebinde taşıyanlar, genellikle kurallara uyumlu ama dikkat çekmek istemeyen profillerden oluşuyor. Bu kişiler, ofiste fiziksel olarak var olsa da kurumsal simgelerle özdeşleşmeyi tercih etmiyor. Özellikle yaratıcı sektörlerde çalışanlarda bu stili sıkça görmek mümkün.
Bel Klipsi Tercih Edenler: “Benim için işlev ön planda”Teknik ekipler, saha çalışanları ya da güvenlik görevlileri gibi pratiklik arayan çalışanlar, yaka kartını bel klipsiyle taşımayı tercih ediyor. Bu stil, işlevselliği ön planda tutarken görünürlükten çok kolay erişim sağlamayı hedefliyor. Genelde tempolu çalışanlar arasında tercih ediliyor.

Yaka kartını çantasına asan ya da içine atan çalışanlar, genellikle hibrit düzende çalışan ya da ofise sık gelmeyen kişiler oluyor. Kart, onlar için bir geçiş aracı olmaktan öteye geçmiyor. Bu tarz, hem fiziksel hem duygusal olarak kuruma mesafeli bir yaklaşımı yansıtıyor olabilir.
Hiç Taşımayanlar: “Ben sistemin dışında biriyim”Bazı çalışanlar kart taşımamayı alışkanlık haline getirmiştir. Özellikle yönetici pozisyonundakilerde ya da kurumsal yapıya mesafeli duranlarda görülür. Bu tutum, bilinçli ya da farkında olmadan “ben görünür olmak zorunda değilim” mesajını taşıyabilir.
Kişiselleştirenler: “Kart da benim, tarz da”Yaka kartını süsleyenler, renkli askılarla ya da figürlü kılıflarla kişiselleştirenler, kurumsallık içinde bireysel tarzını yansıtmak isteyen çalışanlardır. Bu grup, sisteme uyum sağlarken kendine özgü kalmayı da başarır.


