Bizi birleştiren bir hikaye: GASSÂL Düşünce Günlüğü Haberleri

Bir mecra, kendi üslubunu, kimliğini, anlatı dilini ve evrenini yarata-bildiğinde, yalnızca yerel izleyicisine değil, küresel izleyiciye de bir rehber ve yol gösterici işlevi görmeye başlar. Gassal, tam da bu noktada, Türk kültürüne özgü unsurları evrensel hikâye anlatıcılığıyla ustaca harmanlayarak, dünyanın dört bir yanındaki izleyicilere seslenme potansiyeline sahip…

Dr. Muhammed Ersin Toy / Medya Stratejisti

İlk sezonu 21 Aralık 2024’te yayınlanan Gassal, yalnızca beş ay sonra, 24 Mayıs 2025’te ikinci sezonuyla izleyiciyle buluştu. Toplamda 20 bölüme ulaşan dizi, artık yalnızca bir yapım değil; ölümle yaşam arasında gidip gelen, insanın varoluşsal sorgulamalarına açılan güçlü bir iç yolculuk çağrısı. İlk sezonunda ölüm temasına odaklanan dizi, ikinci sezonunda yönünü yaşama çeviriyor. Aşk, aile, fedakârlık ve insani bağlar, kırık cam parçaları arasından sızan bir ışık gibi ele alınıyor. İlk sezonun “ölünce seni kim yıkayacak?” gibi soruları yerini “aşksız bir hayat mümkün mü?”, “annelik-babalık ne demek?”, “özgür, adil ve kardeşçe bir yaşam nasıl mümkün olur?” gibi daha yaşam merkezli sorulara bırakıyor.

ÖLÜMÜN EŞİĞİNDE AMA YAŞAMIN PEŞİNDE

Kısa ama yoğun (yaklaşık 32 dakikalık) bölümleriyle Gassal, Türkiye’nin kültürel, dini ve toplumsal dokusuna eleştirel ama derinlikli bir bakış sunuyor. Etkileyici müzikleri, çarpıcı sahne tasarımları ve soğuk mizahıyla izleyicinin zihninde kalıcı izler bırakıyor. İkinci sezonda toplumsal temalar daha da genişliyor. Koruyucu ailelik, kamu yayıncılığı titizliğiyle ve sanatsal bir estetikle işleniyor. Aşk, evlilik ve bireysel yaşam mücadeleleri, Anadolu’nun sade dekoru ve içten oyunculuklarla hayat buluyor. Toplumsal eleştirilerse cenazelerde ücretli ağlama ve yas ekipleri gibi unsurlar üzerinden “gösteri toplumu” bağlamında cesurca sorgulanıyor. Dizide sembollerin gücü dikkat çekici. Birinci sezonda ölümü simgeleyen havuz, ikinci sezonda yaşam ve aşkın metaforuna dönüşüyor. Lale yerini papatyaya bırakıyor; papatya, umut, sevgi ve yaşamı temsil ederken; dağ lalesi ölümü simgeliyor. Bu sembolik dönüşüm, anlatının merkezindeki büyük ruhsal dönüşümün de görsel bir yansıması. Gassal, ikinci sezonuyla artık yalnızca yerel izleyicilere değil, küresel seyircilere de hitap ediyor. Kültürel alt metinleri, evrensel temaları ve estetik anlatım diliyle küresel dijital anlatılar arasında kendine özgü ve kalıcı bir yer edinme yolunda ilerliyor.

YENİ NESİL MİLİ KAHRAMANIMIZ

Gassal dizisinin 20 bölümlük serüveninin ardından artık gönül rahatlığıyla söyleyebiliriz: Gassal Baki, bu coğrafyanın yeni nesil milli kahramanlarından biri hâline gelmiştir. Ahmet Kural’ın ustalıkla canlandırdığı bu karakter, yalnızca oyunculuk performansıyla değil; ruhu olan, hasbi ve derinlikli bir anlatımla izleyicinin kalbine dokunmayı başarmıştır. Ahmet Kural, Gassal Baki ile yalnızca bir rolü değil, bir duruşu ve bir yaşam felsefesini temsil etti. Mütevazı, olgun, dürüst ve içten bir adam… Ölüm karşısında suskun ama anlayışlı; aşk karşısında kırılgan ama cesur; acı karşısında sabırlı ama onurlu bir figür… Baki artık yalnızca bir dizi karakteri değil, bu toprakların insani değerlerini ve Anadolu’nun kalbinden gelen ruhu temsil eden bir sembol olmuştur. Baki, Türk toplumundaki organik vatandaşı, yani bu topraklarda doğmuş, büyümüş, acıları ve sevinçleriyle yoğrulmuş, içten ve sahici halk figürünü ete kemiğe büründürmektedir. O, ekranlardan taşan bir kahraman değil, sanki mahallemizden biri, bir abimiz, bir kardeşimiz… Ve belki de Gassal’ın asıl başarısı, bu tanıdık ruhu yeniden hatırlatmasında saklıdır.

Kural, bu rolle yalnızca oyunculuk değil, anlatı düzeyinde de etkileyici ve unutulmaz bir sınav vermiştir. Ölümü, aşkı, fedakârlığı, dürüstlüğü ve mizahı aynı potada ustalıkla eriten Gassal Baki karakteri, Türkiye’nin kolektif hafızasında özel bir yer edinmiştir. İkinci sezonda Baki’nin iç dünyasına, Hande Soral’ın canlandırdığı kadın Gassal Nihan karakteri aracılığıyla daha derinlemesine giriliyor. Nihan’ın geçmişi, travmaları ve içsel çatışmaları hikâyeyi daha da zenginleştirirken, izleyiciyi Baki’nin içsel yolculuğuna eşlik etmeye davet ediyor. Bu yönüyle, üçüncü sezonda karakterlerin daha büyük bir iç dünyaya açılacağı ve hikâyenin çok daha güçlü dramatik katmanlarla ilerleyeceği şimdiden aşikâr.

İÇ SESİN MUHTEŞEM TAŞIYISICI

Gassal dizisinin ilk sezonunda, her bölümün sonunda ortaya çıkan ve dizinin dokusuna ustalıkla eklemlenen Şahin Kendirci, yalnızca bir şarkıcı değil, aynı zamanda hikâyenin duygusal nabzını tutan bir figürdü. Kendirci’nin müzikleri, sosyal medyada — özellikle YouTube’da — kısa sürede 70 milyonun üzerinde görüntülenmeye ulaştı. Türk izleyicisinin bu müziklere duyduğu yoğun ilgi, yalnızca şarkıların popülerliğini değil, aynı zamanda dizinin kalbine dokunan, onu tamamlayan bir unsur olduklarını da açıkça gösterdi. İkinci sezonda bu önemli rol, Türkiye’nin müzik dünyasında kendine has bir yere sahip olan Bayhan’a geçti. Ancak Bayhan yalnızca bir ses ya da figür değil; dizinin ruhunu taşıyan, anlatının bir parçası, adeta bir “iç ses” oldu. Bayhan, ana karakter Gassal Baki’nin bastırdığı, sözle ifade edemediği duyguları müzikle, sesiyle, hatta beden diliyle izleyiciye aktardı. Onun varlığı, hikâyeye hem ağırlık hem de ritim kattı; yalnızca bir fon değil, anlatının dokusunu örerken duyguların, çatışmaların ve içsel monologların taşıyıcısı hâline geldi.

Dizinin 1970’ler ve 80’lerdeki arabesk ve Yeşilçam furyasından izler taşıması, anlatıya çok katmanlı bir estetik ekliyor. Türk sinema tarihinin kolektif psikolojik hafızasından beslenen bu doku, yalnızca yerel bir nostalji hissi yaratmakla kalmıyor; aşk, acı, yalnızlık, kader gibi evrensel temaları müzik aracılığıyla izleyiciye ulaştırarak küresel bir çekim gücü yaratıyor. Bayhan’ın, özellikle Barış Manço repertuvarından seslendirdiği şarkılarla hikâyeye kattığı derinlik, hem yerel hem de uluslararası izleyiciye erişim açısından oldukça isabetli bir tercih olarak öne çıkıyor. Çünkü burada müzik, sadece dizinin eşlikçisi değil; anlatının kendisi hâline geliyor. Bu yüzden dizinin müziklerinin sosyal medyada kimi zaman dizinin önüne geçmesi tesadüf değil; müzik, dizinin ruhunu, kimliğini ve anlatısını kuran asli bir bileşene dönüşmüş durumda. Aslında bu, bize bambaşka bir sinema ve anlatı formunun habercisi gibi görünüyor.

KÜRESEL İZLEYİCİYE KÜLTÜREL MARŞI

Bir mecra, kendi üslubunu, kimliğini, anlatı dilini ve evrenini yaratabildiğinde, yalnızca yerel izleyicisine değil, küresel izleyiciye de bir rehber ve yol gösterici işlevi görmeye başlar. Gassal, tam da bu noktada, Türk kültürüne özgü unsurları evrensel hikâye anlatıcılığıyla ustaca harmanlayarak, dünyanın dört bir yanındaki izleyicilere seslenme potansiyeline sahiptir. Dizi, kadın gasallardan kına gecesine, düğünden cenaze merasimine, hatta ihtida etmiş bir Hristiyan’a gösterilen saygıya kadar, yaşayan kültürel motifleri titizlikle ekrana taşırken; müziğin rengârenk, kültür kokan ahengine yaslanarak izleyiciyi sarıp sarmalar. Burada müzik, yalnızca bir ses değil; bir ruh, bir hafıza, bir kimlik taşıyıcısıdır. İşte bu yüzden Gassal, küresel arenada farklı ve çekici bir yere oturur. Bu bütünlük, izleyiciyi yalnızca bir hikâyenin değil, bir ruh hâlinin, bir atmosferin ve bir kültürel dokunun içine çekiyor. Bu da onu yalnızca bir dizi olmaktan çıkarıp, evrensel bir anlatıya, bir kültür marşına dönüştürüyor.

Gassal dizisinin başarısının arkasında birçok güçlü unsur yatıyor. Temiz içerik, iyi işlenmiş bir hikâye, orijinal bir fikir ve güçlü bir yapım ekibi, bu başarıyı destekleyen temel taşlar arasında. Dizinin Türk kültürüne ve Anadolu’ya verdiği samimi referanslar, izleyiciyle kurduğu duygusal bağı güçlendiriyor. Aileye ve aile değerlerine sahip çıkması, didaktik (öğretici) bir yapıya saplanmadan, sade ve şiirsel bir anlatım dili kurması da Gassal’ı diğer yapımlardan ayırıyor. Ayrıca oyuncuların mütevazılığı ve aralarındaki doğal uyum, hem ekrandan hem de hikâyeden taşarak izleyicinin kalbine dokunuyor. Tüm bu unsurlar birleşerek Gassal’ı sadece bir dizi değil, izleyiciyi saran bir kültürel deneyim hâline getiriyor.

MİLLİ DİJİTAL DİRENİŞ

7 Mayıs 2023’te yayın hayatına başlayan Tabii dijital platformu, Türkiye’nin dijital yayıncılık serüveninde adeta bir dönüm noktası oldu. BluTV, Exxen, PuhuTV ve Gain gibi yerli rakiplerinin ardından beşinci sırada Türkiye piyasasına girmesine rağmen, kısa sürede hepsini geride bırakmayı başardı. Ancak Tabii’yi asıl dikkat çekici kılan, yalnızca yerli platformlarla değil; Netflix, Disney+, Amazon Prime, MUBI ve Apple TV gibi küresel devlerle de rekabet edebilecek düzeye ulaşmasıydı. Türkiye pazarında bu devlerin yoğun içerik stratejileriyle faaliyet gösterdiği bir ortamda, Tabii yalnızca iki yıl içinde 11 milyon aboneye ulaşarak medya tarihinde eşine az rastlanır bir başarıya imza attı. Bu hızlı yükseliş, Tabii’yi halkın gözünde yalnızca bir dijital platform değil, aynı zamanda “milli dijital diriliş”in sembolü hâline getirdi. Bugün, Türkiye’de en çok abonesi olan dijital video platformu Tabii’dir.

Tabii, “Bizi Birleştiren Hikâyeler” mottosuyla içerik üretirken, ahlaki ilkeleri, millî ve manevî değerleri ve en önemlisi Türk’ün ve Anadolu’nun kadim kültürünü küresel anlatı akışına entegre eden yapısıyla öne çıkmaktadır. Bu başarının arkasında TRT gibi güçlü ve köklü bir kamu yayıncısının bulunması, Tabii’yi sıradan bir ticari girişim olmaktan çıkarıp, stratejik bir devlet projesi kimliğine büründürmüştür. Tabii, her biri özenle hazırlanmış özgün içerikleriyle kültürünü, tarihini, ahlâkını ve hikâyesini arayan geniş bir izleyici kitlesi için adeta bir dijital nefes olmuştur. TRT’nin resmi verilerine göre Tabii, iki yılda 40’tan fazla orijinal yapım üretti. Bu başarı yalnızca yurt içinde kalmadı; Tabii bugün 5 farklı dilde, 52 ülkede yayın yaparak Türkiye’nin dijital kültür elçisi konumuna yükseldi. Her geçen gün büyüyen izleyici kitlesiyle birlikte, içerik ihracatı ve kültürel diplomasi alanlarında da tarihi bir misyon üstlenmiş durumda. Ve bu büyük yükselişin en parlak simgelerinden biri, şüphesiz “Gassal” oldu. Türkiye’nin kalbine dokunan bu çarpıcı yapım, Tabii’nin sadece Türkiye için içerik üretmekle kalmayıp; uluslararası alanda da önemli işlere imza atacak birikime ve hikayeye sahip olduğunu gösterdi.

İYİ VE TEMİZ İÇERİK

Tabii dijital platformu, ikinci yılını geride bırakırken Gassal, Yankı ve Cihangir Cumhuriyeti gibi özgün, milli, bizden ve birleştirici hikâyeleriyle Türk toplumunun gönlünde sağlam bir yer edindi. Bugün dünya genelinde yaklaşık 1,5 milyar dijital video platformu abonesi bulunuyor ve bu alanın tartışmasız amiral gemisi, 300 milyon abonesiyle Netflix. Ancak Tabii, Türkiye’de yalnızca ikinci yılında Netflix’i geride bırakmayı başararak, büyük bir potansiyel taşıdığını açıkça ortaya koydu. İki yılda 11 milyon aboneye ulaşmak, var olan “iyi ve temiz içerik” ihtiyacının hem Türkiye’de hem de küresel ölçekte ne kadar önemli olduğunu net biçimde gösterdi. Bu başarı, yalnızca yerel bir kazanım değil; aslında tüm dünyada aileyi yıkan, gelenekleri küçümseyen ya da insan onurunu aşındıran içeriklere karşı duyulan büyük bir ihtiyacın cevabı niteliğinde. Stratejik birkaç doğru hamleyle, Tabii yalnızca Türkiye’nin değil, küresel arenanın da güçlü bir oyuncusu ve Netflix’in ciddi bir rakibi olabilir. Ne güzel olurdu ki, Tabii İslam ve Türk dünyasının içeriklerini küreselleştiren bir medya organına dönüşse… Pakistan’da üretilen bir içerik Tabii üzerinden tüm dünyaya ulaşabilse; Afganistan’dan Bosna’ya, Bosna’dan Libya’ya kadar tüm Türk ve İslam âleminin ortak dijital mecrası hâline gelebilse… Bu yalnızca Türkiye için değil, ortak bir kültür ve medeniyet coğrafyası için de çok büyük bir kazanım olurdu.

Çünkü dünya artık, bizi birleştiren hikâyelerin peşinden gitmek istiyor. Aileyi yıkan, gelenekleri yok sayan, kadın ve insan onurunu aşağılayan içeriklerden yorulmuş bir küresel izleyici var. Tabii, işte tam burada büyük bir fırsatın eşiğinde.