Dört pencere Yaşar Süngü

Biri hayatımızdaki gerçek lüksler başlığıyla şöyle sıralama yapmış; Evde pişen yemekler, acelesiz sabahlar, güzel bir uyku, uzun yürüyüşler, sakin bir zihin, rutine sahip olmak, sıcak bir kahve molası, doğada vakit geçirmek, sevdiklerinle olmak. Bu sıralamayı kime yaptırsanız farklı sonuçlar alırsınız. Bu sıralama yaşa göre değişir, cinsiyete göre değişir, zengin ve yoksula göre değişir, inanca göre değişir, millete göre değişir, hatta bulunduğun ortama ve ruh haline göre de değişir. Hastanedeki

Biri hayatımızdaki gerçek lüksler başlığıyla şöyle sıralama yapmış; Evde pişen yemekler, acelesiz sabahlar, güzel bir uyku, uzun yürüyüşler, sakin bir zihin, rutine sahip olmak, sıcak bir kahve molası, doğada vakit geçirmek, sevdiklerinle olmak.

Bu sıralamayı kime yaptırsanız farklı sonuçlar alırsınız.

Bu sıralama yaşa göre değişir, cinsiyete göre değişir, zengin ve yoksula göre değişir, inanca göre değişir, millete göre değişir, hatta bulunduğun ortama ve ruh haline göre de değişir.

Hastanedeki bir insanın sıralaması ile hapishanedeki birinin sıralaması aynı olmayacağı gibi erkeklerle kadınların sıralaması da farklı olacaktır.

Gazze’deki sıralama ile dünyanın diğer yanındaki sıralamalar da çok farklı olacaktır.

Yerine göre

ekmek gibi, su gibi, özgürlük gibi

temel ihtiyaçlar lüks sıralamasına girer.

Gördüğümüz ve özendiğimiz bütün lükslerin geneli kişiye özeldir.

Birçoğu bizim için hiçbir anlam ifade etmeyebilir hatta kötü bile olabilir.

Bunu bilmemize rağmen başkalarına özenmekten kendimizi kurtaramayız.

Başkalarının lüksüne özendikçe, kendi lüksümüzün farkına varmadıkça huzur bulamayız.

Herkesin lüksü kendinedir.

**

Şili’deki Atacama Çölü, dünyanın en kurak yeri olarak bilinir.

Öyle ki bazı bölgelerine yıllarca hiç yağmur yağmaz.

Çiftçiler şimdi bu çölde sadece sis kullanarak marul ve limon yetiştiriyor.

Sis Avcıları, havanın nemini suya dönüştürüyorlar.

Bölgeye kurulan dikey ağ panelleri, yani “sis yakalayıcılar”, havadaki nemi toplayarak temiz ve kullanılabilir suya dönüştürüyor.

Bu yöntemle günde 1.400 litreye kadar su toplanabiliyor.

Bu su, minerallerden ve kirleticilerden arındırılmış olduğu için doğrudan hidroponik (topraksız) tarım sistemlerinde kullanılabiliyor.

Böylece tamamen organik ve sağlıklı ürünler yetiştiriliyor.

Bu çığır açan proje, Atacama Sis Yakalayıcıları Derneği ile UC Atacama Çölü Araştırma Merkezi tarafından yürütülüyor.

Proje, kurak bölgelerde sürdürülebilir tarım için umut verici bir model sunuyor: Dünyanın atmosferiyle su üretmek, su kıtlığına ve gıda yetersizliğine karşı savaşmak.

Bu teknik sadece Atacama için değil, aynı zamanda kuraklıkla boğuşan tüm bölgeler için örnek olabilir.

Dünyanın en kurak çölünde sisle tarım yapılabiliyorsa eksik olan iradedir.

Ağlamanın, sızlanmanın şikâyet etmenin bir getirisi yok.

**

Britanya Kolombiyası'ndaki son teknoloji laboratuvarlarda, Kanadalı bilim insanları sürdürülebilir malzeme biliminde dönüştürücü bir atılım gerçekleştirdi: Ağaçların kesilmesine gerek kalmadan tamamen laboratuvar koşullarında odun yetiştirdiler.

Bu biyofabrikasyon süreci, kontrollü ortamlarda kültürlenen canlı bitki hücrelerinden yetiştirilen, özelleştirilebilir şekillere, damar desenlerine ve mekanik özelliklere sahip odun levhaları üretiyor ve odun üretimini ormansızlaşmadan etkili bir şekilde ayırıyor.

Bu yeniliği farklı kılan şey, 3D yazdırılmış iskeleler aracılığıyla odun büyümesini mekansal olarak yönlendirme yeteneği.

Bir büyüme odası, iki ay içinde tüm mobilya parçalarını veya mimari panelleri birleştirmek için yeterli ahşap levha üretebilir ve geleneksel keresteye ölçeklenebilir bir alternatif sunuyor.

Laboratuvarda yetiştirilen bu odun yalnızca sürdürülebilir değil, aynı zamanda birkaç yönden üstün: yangına dayanıklı, termit geçirmiyor ve büyüme döngüsü boyunca CO₂'yi hapsederek karbon negatif özellikler gösteriyor.

Önemli ölçüde daha az suya ihtiyaç duyuyor.

Bu da onu her aşamada çevre dostu yapıyor.

Bu malzemeyi modüler evlere, kamusal yapılara ve müzik aletleri gibi el yapımı ürünlere dahil eden erken pilot projeler halihazırda devam ediyormuş.

Dünyanın cayır cayır yandığı ve iklimin hızla değiştiği bir dönemde canlı ağaçları kesme ihtiyacını ortadan kaldıracak her teknolojiye açığız.

**

Şık giyimli bir kadın pazarda yere tezgâh açmış olan yaşlı teyzeye sorar: "Sarımsakları ne kadara satıyorsun?"

Yaşlı satıcı cevaplar, "Destesi 120 lira.”

Kadın der ki, “2 deste alacağım, 200 TL'ye verirsen alırım.”

Yaşlı satıcı; “Olur” der.

Kadın sarımsakları alır ve arabasına binip arkadaşıyla lüks bir restorana gider.

Yemeğin sonunda hesap gelir; 17.500 TL.

Cüzdanından 20.000 TL çıkaran kadın, bahşiş olarak “paranın üstü kalsın” der.

Bu hikâyenin farklı biçimlerini farklı mecralarda okumuş ya da şahit olmuşsunuzdur.

Neden yoksula gücümüzü gösterme ihtiyacı duyarız?

Ve neden ihtiyacı olmayanlara karşı hep cömert davranırız?

Cevabı herhalde şudur;

Yoksula cimrilik, gösterişe bonkörlük zenginlerin geleneksel davranış biçimidir.